BİR GÜN
Bir damla su idin, et-kemik oldun
Kafesindeki can, ayrılır bir gün.
Helal yoldan geldin haramla doldun
Hesabın divanda sorulur bir gün.

Sıdk ile bağlan bir güzel cemale
Bağlan ki eresin her dem kemâle
Sofranı açarsan yoksul bêmale
Gönül evine rızk verilir bir gün.

İnsan-ı kâmil ol, cana kin gütme
Öne çıkmak için komşunu itme
Bilmediğin yola cahille gitme
Vakıf olduğun sır yerilir bir gün.

Kul hakkına meyil verenden isen
Mazlumu çarmıha gerenden isen
Anneyi, babayı yerenden isen
Akıbet başına sarılır bir gün.

“Benim” diyen hani, şimdi nerdeler
Işıksız, karanlık derin yerdeler
İnmiş göz üstüne kara perdeler
Benlik duvarları daralır bir gün

Güvenme bindiğin mevki atına
Şöhretin seninle gitmez batına
Çıksan gökyüzünün en son katına
Cismin toprak ile karılır bir gün.
Mansur Ekmekçi /Adana