Koç yiğitler, ya efe, ya gakgoş, ya dadaştır,
Sür Mehmedim cihanda yagız atlar dolaştır,
Yarab! sen ordumuzu zaferlere ulaştır,
Kalkın göklerden sizde kalkın beyaz atlılar.
Tekbir! çekip dağlara çıktı, al bayraklılar.

Ey göklerin bağrın da açılmış şanlı çiçek,
O çiçekler den bir bir tohumlar dökülecek,
Döküldüğü toprakta Fatihler yetişecek,
Ömer, Abdullah, Musa, Hasan, Ulubatlılar.
Tekbir! çekip dağlara çıktı, al bayraklılar.

Ok gibi gökyüzüne dikin minareleri,
Mahyaların üstüne yazdırın zaferleri,
Gökyüzünün; kanatsız, ölümsüz neferleri,
Ölümü öldürdüler şehadeti tattılar,
Tekbir! çekip dağlara çıktı, al bayraklılar.

Biri kürtse, biri Laz, ya Çerkez, ya Türkmen’dir,
Hudutlarda akıncı, ön saflarda Seymen’dir,
Vatan ve Bayrak için Allah’a and içendir,
Sönen güneşi, sönen yıldızları yaktılar.
Tekbir! çekip dağlara çıktı, al bayraklılar.

II

Gelin kardeşlik suyunu göz pınarımdan için,
Yetmedi mi suyunuz? bunca velvele niçin,
Kundakdaki bebeği öldüren bir kaç piçin,
Dağların tepesinde inlerini bastılar,
Tekbir! çekip dağlara çıktı, al bayraklılar.

Çıngıraklı seslerden çıkamaz dışa ötlek,
Sürüsünü ısırır içimizde ki köpek,
Helva sanır, bal sanır, yediği yağsız kepek,
Boğazına bağlayıp tasmasını astılar.
Tekbir! çekip dağlara çıktı, al bayraklılar.

Nefesini enseden soluyanlar vardı ya!
Eşarbını başına dolayanlar vardı ya!
Kemiğini yedikçe uluyanlar vardı ya!
Çomak sokup ağzına seslerini kıstılar,
Tekbir! çekip dağlara çıktı, al bayraklılar.


Çiğnerim kayaları, dağı taşı teperim,
Hakkın helal et anam; ellerinden öperim.

HARUN YILDIRIM