KADINIM
Gülüşüne şer mana yüklenir etrafından;
Yaşamdır yasaklanan, kötü gözle bakılan. Bir yastıkta yattığı kocası tarafından; Kadındır hırpalanan, göz hapsine tıkılan; Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan. Bazen ana, bazen yar, mutlu olmak muradın; Kendi yaran içinde gizli gizli kanadın. Seven, sevilen iken kötüye çıktı adın; Sendin köze atılan, hayalleri yakılan; Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan. Kaburga kemiğinden yaratıldın diyerek, Hakir görülüyordun bilerek, isteyerek; Kuma üstüne kuma, sabırlar göstererek; Sensin, sende saklanan, varlığından bıkılan; Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan. Ne zaman aklın ile ayak uydursan çağa; Eksik etek diyerek düşürdüler ayağa. Evlat uğruna sabır göstersen de dayağa; Sensin zulme diklenen, umutları yıkılan; Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan. Kadınsın, doğurgansın, bereketsin, topraksın; Alımlısın, güzelsin, çalışkansın kıvraksın; Her çiçeğin ardında sararmış bir yapraksın; Lakin yine de sensin itilen ve kakılan; Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun sıkılan. İbrahim COŞAR |