EMİCE (8)

Bizim ana babamızın yeriydi evlerin başköşesi
Onlardı evlerimizin gururu huzuru ve neşesi
Anlattıkları hikayelerdi uzun gecelerin eğlencesi
Şimdi atalar huzur evlerinde kalıyorlar Emice

Köyde analarımız akşam ebesiz çocuk doğururdu
Sabah erken kalkar tandırı yakar hamuru yoğururdu
Evi süpürür yemek hazırlar ev halkını doyururdu
Şimdikiler bebeği bile tüpte yapıyorlar Emice

Biz sabahları horoz sesiyle uyanır erken kalkardık
Ekmek katığımızı dağarcığa koyar yola çıkardık
Kuzuları ve oğlakları dağın yamacına yayardık
Şimdikiler saat on üç ten önce kalkmıyorlar Emice

Evlerde ocakta tencerede türlü yemekler pişerdi
Pişen yemekten komşu ve akrabalara da pay düşerdi
Sahanlar lengeriler ve siniler terekleri süslerdi
Şimdi hazır geliyor evde yemek yapmıyorlar Emice

Eskiden bir telefon açmak için Yedisu’ya giderdik
Postacı Kemal’e de bağlaması için rica ederdik
Saatlerce orda telefonun bağlanmasını beklerdik
Şimdikiler Marsa bile telefon açıyorlar Emice

Bahar gelince Garip Hasreti köyden yaylaya göçerdi
Sürülerle şeytan dağlarının zirvelerinde gezerdi
Maşrapayla ya hoşaf ya da buz gibi ayrandan içerdi
Şimdiki nesil pepsi kola gazoz içiyorlar Emice

Garip Hasreti (Filat YAZICI)


Sahan : Bakır yemek tabağı
Lengeri: Büyük tabak
Sini : Tepsi
Terek: Tahta raf
Maşrapa: Kulplu madeni su tası