Yarın sabaha
bir dolu günaydın biriktirdim geceden...

İlk ben çıkarım apartmandan
usul usul sessiz sessiz kapıları çarpmadan
buluttan nem kapmadan
önce apartman görevlisine
sonra çimenlere ağaçlara
bir de dalda ki serçelerle güvercinlere
hem selamı hem de kelamı eksik etmem
kocaman günaydınlar uçarak gider onlara...

alıp koysunlar ister arka ceplerine
isterse yan ceplerine
yeter ki bana yan yan bakmasınlar
günün ilerleyen saatlerinde
bozdurur bozdurur harcarlar...

günaydın paraya tahvile bonoya benzemez
faiz almaz faiz vermez
harcandıkça çoğalır
gider başka yüreklere yapışır
harcandıkça kara bulutlarda sislerde dağılır...

siz de sabahın aydınlığında
evinizde iş yerinizde
salın günaydınlarınızı eşinize dostunuza
koy verin gitsin
yapışsın birilerinin gözüne kulağına
saçına soluğuna ruhuna...

AHMET ZEYTİNCİ