Hey dağlar dağlar!

Hey dağlar dağlar!
köyümün üstüne dağ doruklarından güneş doğuran
geceleri dolunay’ı kandil yildızları stop lambaları edip
mayalanmış umut bulutlarını çekip bereket rahmetiyle
çayır çimen türlü çiçeklerle çoban ateşleriyle süslenen
kaval sesleri çan sesleriyle inleyen dağlar

Hey dağlar, dağlar!
derinliklere çakılı yeri göğü dengede tutan
kimi kendine sevdalı gibi başı dumanlı karlı kahırlı
kiminin keremden beter bağrı yanık
ağzından ateş duman püsküren dağlar!

Hey dağları denizleri sırtlamış yuvarlak küremiz
gecesi gündüzleri gündüzleri de geceleri doğuran
mecnun misali leylanın derdiyle midir nedir
güneşin çember rotasında kendi ekseninde
evrenin adresi bilinmedik bir yerinde
asuman deryasında yüzen döne döne gezen
taşıyla toprağıyla suyu şuyu buyu ile
bizi sırtında taşıyan yaşama şansı veren
dünya denen küremiz!
Kılın kıpırdasa ağzımızdan çıkacak olur yüreğimiz

Hey dağlar reli dolu dağlar!
kimi sevdalı gibi başı dumanlı karlı kahırlı
kimi keremden beter bağrı yanık ağzından
duman ateş püsküren dağlar, dağlar!!
Temmuz 2004 köyüm olan
şirin ve sefil Avşarcık