🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
Seneler boyunca mutluluk benden kaçtı
benise hep kovaladım,belki,
belki yakalarım sanmıştım .
Her defasında yere çakıldım kaldım,
düşende bendim yeniden ayağa kalkanda
yılmadan usanmadan filmi başa sarıp sarıp
aynı sahneleri oynadım,ama mutluluğu yakalayamadım.
Vazgeçmem gerektiğini geçte olsa Anladım.
🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
Hayat dan bir beklentim yoktu artık
ne bir umudum nede geleceğe yönelik bir düşüncem.
Mutluluğum Ahiret de olacağına inanmıştım.
Neden Çıktın karşıma,ben hayat da
mutluluğu Alfabemden silmiştim.
Olamayacağımı her defasında görmüştüm.
Beni sözlerinle öyle inandırdınki,
sonumuzun mutlu biteceğine.
🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
Belki bu defa olur sanmıştım.
Mutlu bir yuvanın hayaline dalmıştım.
Bir gün bu hayalden uyanacağımı,
hiç düşünmemiştim çünkü sana güvenmiştim.
Sevginin her engeli aşa bileceğine
sen beni inandırmıştın.
Bu Hayale kendimi çok kaptırmışım.
Sonunda Vazgeçmem gerektiğini Anladım.
🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
Sen benimsin bende seninim demiştin,
bende tüm benliğimle sana güvenmiştim.
Mutluluktan tüm dünyaya seni sevdiğimi haykırmıştım,
herkes duysun istemiştim,imkansız olan mutluluğu
buldum diye sevinmiştim.
Anladımki benim değilsin.
Mutluluğa engelimizi yok edemezsin,
bu rüyada varsın Mezarda bitsin.
Mezar taşımada,Vazgeçmek zorundaydı diye yazılsın.