EL OLDU HAYALLERİM

Sessizliğin sonu yok harcanmışlığımda
Bos bir umut güzü peydah olur yeni hayatlarda
Gözünü korkutur elinde bir hiçle kalmanın tortusu
Sıfırı tüketmenln yokluğu
Göğü arşınlarken nefesim
Korku dolu karanlık ayazlarda
Kafamda çınlayan kurgusal sorularımdın bana
Cevapsız,sevapsız
Ağır aksak havaya düşen yağmur tanesi gibi
Seke seke çıkardım sebinle hayat yokuşunu
Çıkarken korkup düştüğümde
Tutunacak bir el değildin yanımda
Ya da acıdan kahrolup kan kustuğumda
Ağlayacak bir omuz degildin karanlığıma
Ben her düştüğümde
Bir tekme de sen vurdun bana
Ben her gittiğimde bir kez daha gittim kendimden
Kendime çekildim iyice,
Günbe gün kendime sığamadım
İçten içe sana kapandım,
Kalabalıklara karıştı hayallerim
El oldu bana
Kanım dondu gerçek seni görünce
Günbatımının şavkı avuçlarında
Saçların uçuşur deli rüzgârlarda
Kafanı çevirdiğinde, gözlerinin ucundaki kalmaz yanında

Pınar DOLUDENIZ