2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1690
Okunma
rüzgâr kokan paslı duvarlar
gözlerinin sürgüsünü örerken
yakılan kentlerde
Ağlamaklı bir iklimim,
Ölürsem bu kahırla, bu ağrıyla
Toprağına, dağlarına ve suyuna
vurulmuşluğumu ne şiirler
ne kelimelerin gücü yeter anlatmaya.
icimde gürleyen
bir alev gibi düşerken geceye
hain ölümlerin sesi
kararan bir yağmur gibi belirirdi
yaşlı ve yalnız varoşlarda
alıngan acılardan geriye kalan
o kavruk küstürülmemiş kavgalar
hoyrat bulutlar hep düşerdi dağlara
taşıması ve söylemesi zordu
kentlere sabah vurmadan daha
yalnızlık örtüsü gibi yaralıyordu
o gidenlerin bıraktığı gülümseyişler....
5.0
100% (3)
Cevap Yaz