sana/
senler biriktiriyorken
harfleri belirsiz aynaların
tümseğnde,
kendimizden kaçmak adına
benzemek için bir şeye
maviyi çaldım ellerinden
ıslak ki
teninin üzerine devrildi
kumdan kalelerim..

kalk gidelim.
sessiz çığlıkların
ara namelerinden sızan
hünerli bir tınıdır aşk.

çığlığa benzer bu yüzden
tüm ayrılıklar..

ve sus/mak
bozarken sözün iksirini
kuytulara saklanan
pişmanlıklar bulurken biz
sperm bulaşmış çarşafların
karanlığında kendimizi bulduk..

suç belki/kim bilir.
kin bilemeden önce
inkar sabahlarda
cevapsız sorgularımıza
yüzler bulaşıyor..

kalk gidelim..
boşluk
yüreğimizin kardeşi
sayılmaz mı?

bir nota eksik bil/iyorum
ve biliyorum
birbirine benziyor
herkes burada..

işte bu yüzden seni istiyorum
istiyorum seni bu yüzden.
kendime çağırıyorum seni ki
gelmeyerek fark yaratıyorsun
bil/iyorum..

bu oda neden sıcak
n’densiz ve sebepsiz
uykuların kaçışlarında
pencereyi zorluyorum.
serinlemek/rahatlamak
ve bağışla(n)mak adına ki

sözlerin
çok bilinmeyenli denklem senin
ve bu yüzden
neden/sonuç ilişkisi
kasmasın seni.
benim yüreğim bir bedel
hepsi bu/bu kadar işte..

kaç sabırsız gece
terk etmedi beni
sensiz odaların boşluğundayken.
içine al beni/ıslağına
derinlerine inecek kadar
nefesimi tuttum ben
teçhizatsız ki
parmak uçlarında dokun
kokun ve kaç
boğuluyorum gibi..

ve bil ki sevgili;
kanatlarımı kırdığından beri
kuş/anka/ebabil..

içinden sen geçmeyen
hiçbir dili konuşmadım..

yalın ayak
içime yürürken aşk..

aptalca kuşkular içinde
yüreğime hapis ederken
başıboş atlarımı
gözlerini aç ve bana b-ak.
sen bensizliğinde
kaybolmayasın diye
yüreğimin duvarına
çaktım kipriklerini..






(…)