AKLIMIN KUMSALI

Sonbahar güneşi de yakarmış
Vakitsiz zaman zamansızları
Tozla toprak oldu aklımın kumsalında sevinćlerim
Kıyiýa vurdu hayallerim
Söz dağarcîğınınn gölgesinde
Zor soğurmuş acının külleri
Kendinden yeniden doğmanin yükü ağır gelir bazen
Tam on ikiden vurdu ümitlerimi kederli keşmekeşliģim
Ağdalı sözlere gerek yoktu
Sıcak bir gülüsün yeterdi oysa
Çok sey anlatırdı bana
Sen kelepçeler vurdun umut ellerıme
Cemre değmedi sevdamızın kış iklimine
Izdivaç eylemedi günle mehtap
Büründü masmavi bir laciverde
Yürümek ne zor olur aklın dara düsünce
Ayağının altında kar; inler
Islak sokakların çıplak dar kaldırımları
Sanki seni sana anlatır
Satır aralarında yazılmayan gelecek gibi
Eprimiş bir korku filmi izledim,
Geldi geçti ayrılık nöbetleri
Zehirli bir hezaren çekişmeleri
Dün yokmuşsun,yarın hiç olmayacak
Rüyalar eski değil
Yeni hic değil sonrası,daha da arkası
Kalpten gitmene ramak kala
Mutluluk izdüşümüne varmadan