Hayat dört mevsim
Dördü de birbirinden masum
Baharı hüzün
Kışı ketum
Yazı telaş
Bir kısır döngü geciyor yavaş yavaş
Baharı uzundur hayatın kimine
Yaprak döktürür
Dal dal bırakır
Kimine ayazı vurur
Tir tir titretir
Kışı da meşhurdur
Herkes kabuğuna çekilir
Efkar bi’milyon kafalarda
Ne yana düşünsen cıkmaz akşam sabaha
Yazı desen bir yalancı tebessüm
Aldatır insanı sanırsın güllük gülistanlık
Meşgaleyle geçer o da zaten kısacık bir dem
Ardından hemen geliverir güz
Yine hüzün yine matem gam dolu günlere gebe yine mevsimler
Ömür dediğin takvimden bir yaprak
Kopardıkça yaşananları eksiliyor fersah fersah
Günler haftaları haftalar ayları mevsimleri kovalarken adım adım
Aklımda umutlarım kalbimde yarım kalmışlarım
Bıraktım kendimi mevsimlerin rüzgarına
Savurduğu yerde kalırım orası benim son durağım

Naim DAĞLAR...