0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1272
Okunma
Türk dili,hakanların-sultanların dili.
Kimliğimsin,benliğimsin,can özümsün.
Bilirim,dil gidince din de kalmaz kültür de
Sensiz neciyiz biz,hangi gönle gireriz?
Üstüne başka dil tanımam.
En güzel düş ve hayallerim senle kurarım.
Kafiyeler dizer,güzellemeler yazarım.
Ram olup güzellere ben.
Tuna`dan Altay`lara her dem Türkçe söyleşir
Sana tutkun yürekler.
Geçmiş geleceğe taşınır masal,tekerleme,bilmece,gülmece ve yiğit ozanlarınla.
Oyun ve film çevirir Türkçeme düşmanlar.
Bin takla atar içimdeki hainler,yed i düvele şirinlik için.
Kanar zavallı gençliğim üç-beş kelime tarzancaya...
“Dil-i deryana girmeyenler bilmez
Nice derin manalar gizlediğini”
Benim dilim şeker gibi
Benim dilim gül bahçesi
Canımın çekirdeği
Dillerin en efendisi.
Benim dilim pare pare olmaz
Ballar balı olur.
Bin nazlı gelin gibi
Binbir başlı kartal misali.
Hep yücelere konar.
Goncadır,kardelendir
Her gönle girer,
Onu fetheder.
Evet,peygamber müjdeler:Türk dilini öğrenesiiz,Türke ilişmeyiniz.
Elbistan,
29.12.2008