50
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1856
Okunma
yalnızlıklara demir attım
yanımdan gelip geçen turnalar
ne selam verirler
ne de selamını getirirler
kahırlara gömülmüşüm
için için tükenirim
yeditepenin sensiz sokaklarında ...
acılarla boğulur yalnızlığım
elin uzanmaz kimsesizliğimin koynuna
bir gıdım kokun gelse
oylum gözlerin düşse gözlerime
dudaklarında açan gülleri koklasam
gecelerimi sarmalasam sana
sabahlara ’selam’ diyerek uyansak
gülümsesek güneşimize
ah! sineye bir çekebilsem
ertelediğim vuslat mevsimlerini ...
şimdi güz düşmüş yüreğimin ayazlarına
uzaklardan çalabilsemde seni
sıcaklığın tenime ağustos gecelerini okşatsa
kavrulsam ateşlerinde
çağlayanlar gibi coşsam ırmaklardan
şafaklara beyazımsı gülücükler yollasam
lakin, nerede o ılık bahar geceleri
uzat artık sıcacık ellerini sevdiğim
ben ölümüne üşürüm buralarda!...
Bahar Tülay Kıran 2008 Mayıs