Bir uçak koltuğunda , tadarken sancıları
Gönül ki yaralıdır,uğramaz sevinç ve haz
Unutmak büyük şenlik ,günlük yalancıları
Bulutsu hayallerin,kafa kagıdı beyaz
Gökyüzüne değene ümitsizlik uğramaz

Dokunma mesafesi insanlar neden uzak
Her gözde ayrı kıvanç yahut farklı ışıklar
Bu yüksek irtifada düş kurmak da mı yasak
Küçük pencereleri kaplamaz sarmaşıklar
Neden yargılar beni hicrana dolaşıklar

Beynimdeki ses çığlık ,tayyare kurmacalar
Hareketler hızlıysa, yaşanmamış olmaz ki
Göz açıp kapamışşın, zorlaşmış bulmacalar
Bu kabin basıncında hangi çiçek solmaz ki
Ahraz kulaklarıma anne sesi dolmaz ki

Artık sıyrılmalıyım bu hazin maceradan
Sezilmezken melalim bu korkunç tirbulansta
Hostes uyarıları benim için sıradan
Beynimi kemirirken sesler yüksek balansta
Hüzün melodileri tekrarlanır sekansta

Anonslar veriliyor, varış noktası yakın
Salonlarda çocuklar,çiçekler, bekleyişler
Gülümsemeyi dene,neşe maskeni takın
Ne de olsa son buldu muvakkat özleyişler
Babamın eksik yüzü,gergefime kan işler

Farzımuhal