Acılar içinde koydun sen beni
Azdı yaralarım sen olmayınca
Girsen cehendeme yalnız başına
Cennette durmam sen olmayınca


Günlerim perişan kalbimde yanık
Aşk mahkumuyum diyorlar sanık
İçim yanıyor kafam bulanık
Artık iflah olmam sen olmayınca


Mutlu görenler bize nazar ettiler
Söndürdüler ocağımı talan ettiler
Birbirimize bizi düşman ettiler
Halimi sormazlar sen olmayınca


Sensiz geçmez oldu Günlerim aylar
Gözyaşım sel oldu çaylar ırmaklar
Benim olsa yatlar köşkler saraylar
Göz yaşım dinmez sen olmayınca


Aslanın yurduna çakal giremez
Vurur pençeyi yarası iyleşmez
Aramızda buzlar neden erimez
Menzile varılmaz sen olmayınca


Her yanımı sıkar daraldı dünya
Sızlıyor yüreğim ahuyla zarda
Şaair kamil dertli bakma kusura
Göz yaşlarım durmaz sen olmayınca


Şaair: Kamil Karaağaç. 2. 5. 2018. 291