Çocuklar diyorum çocuklar
Ne çok vuruldular
Vuruldukça süt doluyor göğsü anaların
Ve ben ellerim bağlı

Ve sen dizlerin bağlı
Dalın kırmadı asırlık çınar mirim
Sınandı devrim yolunda
Durdukça önünde devrilir çocuklar

Analar diyorum size analar
Ve onların dilleri bağlı
Akıtın duru güğümlerinizi yeryüzüne
Helal lokmayla paklansın çocuklar

Bela doğurdu üşenmeden
Kat kat yerin dibine giren beddua
Ve biz sadece ağlamaklı
Yazgısı duvara armağan çocukların

Aman diliyorum tanrım aman
Sahi gönderdiğin kitaplara noldu?
Ve siz sadece pasaklı
Kulun saymadın mı çocukları?

Fotoğraf ayası gözlere katarakt
Sükut-u esrar-ı tartaklar dil
Ve onlar sadece tutanaklı
B’eşiğinde darlanır ölümün çocuklar

Minnet diyorum ya rabbim minnet
Şafakla duasın çiğneyen ağızlar
Sıratta takas telaşında çocukları
Yoksa cennet cehennem iyilere mi has?