Yanmalı gönüller
Sabrın nazarında usanmadan ferahlamalı gözler
Şikayet etmekten, zan içinde nefeslenmekten azat olmalı zihinler
Rabbin rızasında, farzın edasında, nehyin uzağında dem alamlı hisseden kalpler


Nefsin imtihandadır
Ruhunun ve kalbinin refakati furkana olmalıdır
Gülün rendine boyanıp, tevazuu ile solumalıdır, korkmamalıdır
Anlaşılmayan ve tahkikine erişilmeyen akideden kurtulmalıdır, münker niye ardır


Haram iflak etmez
Ne kadar cazip gelse de nefsinin tatmini için yetmez
Aklın ve izanın nardan kurtulman için asla halinde dirilmek için yüzvermez
Ruhun iradene hükmedemez, kalbin terbiye edilmeyen nefsini felaha eriştiremez


Feryad eden sabiye
Hıçkırıklar içinde melülleşen mecnun nefesin haline
Arifin dinmeyen vecdine, ilim ve irfana ram olmuş ve kapısı açık gönüllere
Korkma nazar et, taat ettikleri huşuya dikkat et, feyz aldıkları mihenge rağbet et


Her dilenen fakirdir
Kimisi halin zikrinden, kimizi vaktin icmalindendir
Aç gönüller sefildir, lakin nefsleri onları bu resaletin içine sürüklemektedir
Bu bakımdan akıl ve idrak ferdir, irade sahibi için şereftir, kul olan içinde akidedir


Konuşmak ar ile olur
Kalpsiz kelam ancak nefsin esaretinde sadır olur
Ruhun bu anlamda suskundur, vakit haline irşat eyleyen sabr-ı nutuktur
Korku keder verir, bedelsiz bir amel hangi hesabın cenahında kalbine umut verir


Her vaktin şahidi var
Yoksa ruhun ve kalbin zikrettikleri mana kim için ar
Saklı kalan bilmem ki ne ve hangi zehap var, kalbi olan ecir için yaşar
Aşka ve sevdaya ram olmak için, vuslatın şadında nefes almak için kalbim korkar


İnsan hatasıyla var
Yanlışı olmayan nasıl bir ruhun ve kalbin haliyle bakar
Rahmet ve mağfiret kullar için ne müthiş fırsat, aklemedeyenler adına ne azap
Düşünmek, tefekkür etmek, tahayyül eylemek farkı fark etmek için ne büyük fırsat



Mustafa CİLASUN