Bırak...
Gam etme,
Beni divane diye ansınlar
Gıyabımda diledikleri gibi konuşsunlar

İnsan
İnsan içindir
Niyet ve amel sahipsiz midir
Hesapsız kelam etmek kul için vebaldir

Elbette
Bir vasfım, şiarım yoktur
Varlık, servet imkanı hesaba muhtaçtır
Hal, yegane kudretin sahibine sevdalıdır

Kıt’alarda
Kıyımlar neden yapılmaktadır
Kainat tamahkara yetmez, hınç vardır
Avunan, tuğyan eden, şirki seçen zandır

Hak
Ve hakikat
Şemsin, Mah’ın alinde farktır
Katı ve kararmış iz’an ve kalpler nifaktır

Dünya
Ve imkanları
Kime yetmez, nefsi açlık bitmez
Akıl, ruh, vicdan hesapsız olanı sevmez

Aşk
Nimetin kadrini
Sevda mizanın hakikatini geçemez
Zan ve zehabına kapılan ise ihlası bilmez

Hak
Rızasından gayrı
Ne vardır, nadan olan ne yapmaktadır
Dünya heveslerine adanan yanılmaktadır

Ölüm
Kime yakındır
Ruh ait olduğu yeri aramaktadır
Şaşkın ve nankör olan hevaya akmaktadır

Mustafa Cilasun