tanrım,
yer yüzünde kurduğun
yar yüzüne giden o sırat köprüsü
cennete varacak provaysa şayet


bana bir şans daha ver
yanında da sağlam bir ip
bir de yar diye lütfettiğin kalbe söyle
uzatsın o kıyımsız elini


hani uzaktan uzağa
’sevgilim sevgilim
sakın aşağıya bakma’ babında sözde kalacak cesaret yerine
özüyle bir olan kanatlar bahşet
ki
bir daha düşmeyeyim
ayrılıkla eş tuttuğun o ateşin içine


hem kızma öyle
gördüğün gibi yanacak yerlerim kalmadığı gibi
ateşe karşı bağışıklık kazanırım diye de ciddi endişelerim var


tanrım,
sana olan muhtaçlığın kayıtsız şartsız yansıması mı
yoksa sınaması mı bilmem
aşk diye kalbe sindirdiğin bu amansız sızı var ya
cennetten kalma elma kokusu olmalı bu yolun sonunda
yoksa ne diye bu çile
bu muhtaç olunan kudrete karşı konulmaz amansız mücadele



şimdi bir kez daha topladım
dağıttığım kendimi


niyet ettim kalbimden
kalbe varacak yemini


tanrım,
gevezelik ettiğimin farkındayım
lakin
sevgili dediğin,, cennet
ve ben o cennete adaysam şayet
muhtemelen yedi katı olmalı
biri dahi eksik olsun istemem
ve katlar arasında asansör de olsun lütfen


peki
sustum


hazırım..