Bıraktım seyretsinler bıkmadan usanmadan
Denizin öfkesini dağların çöküşünü
Ansınlar ara sıra hüzün dolu bu günü
Alevleri dumanı,bir yüreğin közünü
İki avuç kül kalsın böylesine yanmadan


Her yıldız bir imzadır karanlık gecelere
Ardından ince ince iz bırakır kayarken
Kıymeti bilinseydi eldeki fırsat varken
Tesbih tanesi gibi nefesimi sayarken
Gizlenmek saklı kalmak derin bilmecelere


Kervanlar getirmedi beklenen umutları
Dipsiz çöllere düşmüş kim araya kim bula
Nasip olmaz canını kurtarması her kula
Her gölge bir hayalet her vaha bir heyula
Yusufu hangi kova çekecektir yukarı


Denkler çözüldü bir bir ne varsa orta yerde
Aşikar kime göre,gizli kimden saklanır
Gerçek hayali bilir,hayal gerçeği tanır
Ateş avuçlanırsa dikenler kucaklanır
Her saklanan yıldıza bir gül açar seherde


Noktanın gölgesine uzanıp yatmak varsa
Ört üstünü kırağı düşmesin düşlerine
Bir şey çekip götürür perde ötelerine
Git muştu ver dünyaya yeni gelenlerine
Burda nihayet bulur,yollar orda başlarsa


Minare salâsına mevta musallasına
Zincirler halka halka tamamlar yekününü
Kim tasavvur eder ki son nefes son gününü
Bir tek mevta bilemez gerçekte öldüğünü
Ruh öz yurduna döner ulaşır mevlasına

27.01.2018.GÜREL Nezlim