Malum olur mu ey dost ahvali perişanım
Uzaktan çok uzaktan,sezsen gönül bestemi
İki damla göz yaşı ,sükut, selam nişanım
Firaklardan süzmüşüm mısra-i bercestemi
Bu sebepten fısıltım şiir olur çığlığa
Dayanırken zaafım bel büken ağırlığa

Bu boran,fırtınada sen olsan kardelenim
Eritsen ayazımı bir nevbahar azmiyle
Kapımı sen çalmazsan,olur mu ki gelenim
Şiirlerim islenir ayrılığın demiyle
Bu sebepten harflerim tanıdıktır aşığa
Teselli yollar mısın hasrete alışığa

Mesafeler engel mi uzaktan niyazlara
Niyazlar ki öbeği dost derdiyle mündemiç
Göz buğusu dökülür amansız alazlara
Alazlar ki sinesi güneşler kadar rayiç
Bu sebepten yarenim ta evvelden ışığa
Bu şua yağmurunda yürüyelim başağa

Beni göklerde değil ,zeminde,yerde ara
Şahika sevdasıyla alevlense de kanım
Gözüm değmez ne yâre, ne de billur pınara
Vuslat türkülerine sevdalanmış insanım
Bu sebepten sırrımız mühür olurken çağa
Dönüşür mü ne dersin direnişimiz çığa


Farzımuhal