0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1443
Okunma
ışığın sustuğu,
Sözün karanlığında
yokluğunun boşluğu bu
Yoksa ne diye bir yara bu kadar acır
İncitiyor akşam türküsünü
dilimde kanar durur
Zemheri ne zaman savursa
seyrimde yalın ayak bir yenilgi
Avuçlarımda barış rengi bir güvercin
içimdeki şu kimsesizlik tınısı
dökülür aynalara.
aklıma düştüğün an ki ağrım
Dağını arayan yol olur
eylül den kalma yaprak dökümü
Üşür durur dilimde, söyleyemem
Kirli bir çığlık ateşin bedelinde geceyi ürkütmüş
Işığına ihanet olmuş yaşlı bir zerre
Yüzünü sürüp kutsal iç çekişlere
sökmüş bir mevsim uykusunu
Başını yasladığın derin yoklukta
ılık bir kırgınlık eserken göğüs boşluğumda..
5.0
100% (1)
