bir k’aşık suda
paçalarını sıyırmış mevzu
derinlere dalıyor


sessiz ol
kimi hisler yüzme bilmez
kiminin solungacı yok
kiminin ciğeri


kiminin, kıyıya vuracak cesareti


dinle bak
nasıl da atıyor canı çıkmış bir ruhun
pille atan kalbi


dön şimdi
olan olmuş zaten
ölmüşün canı cehenneme


baksana maziye
çiçek açan an’lar dışında ne kaldıysa geride
zincirlikuyunun şatafatlı mezar taşına kazıdıkları süslü isimleri altına
kendi hikayeleri unutulmasın diye her günün, anlam ve önemine binaen
güncelleyip
kimi rock
kimi jazzz
kimi kürdili hicazkar bir makamın semasından devşirdiği çakma hüzn ile
yaşama gayretinde
can’ dedikleri cananın ruhsuz bedenlerinde


sana
bir haftanın sonundan sesleniyorum


mevsim beğenmeyen kibirli kuşlara aldanma sakın
onlar ki yuvalarına dönecektir elbet
beklemek mi
eskidikçe tadını şaraptan alan kızıl bir hikaye şimdi

ve sen o hikayenin kül tutan perisi

ben mi,

bu masalın baş ucunda yas tuttuğuma bakma sakın
çocukluğumdan kalma


perilere inanışım..