İnsanlığın kaybettiği bir sırrı arıyorum.
Bakıp dünyanın gözüne, sessizce ağlıyorum.

Sırtlanlar hem cinsleriyle paylaşırken leşini,
Canavar ruhlu insanlar gösteriyor dişini.

Su içene yılan bile dokunmaz derdi ecdat.
Sen gel merhameti batı uygarlığına anlat.

Kendi pis boğazlarını doyurmak için alçak
Dünyada nice can yaktı nice söndürdü ocak.

Gözyaşlarına boğulmuş kan gölü İslam yurdu.
Zalim batı demokrasi diye hep bizi vurdu.

Topraklarını terk edip perişan oldu ümmet.
Akdeniz’in sularında can veriyor merhamet.

Kendimizi boğuyoruz kendi ellerimizle
Aramıza girdi nifak, kavga birbirimizle.

Kendi huzurları için dünya yanıyor heyhat.
Bahar gelecek dediler acılar arttı kat kat.

Ümmet kopmuş tespih gibi perişan darmadağın.
İnsanlık makineleşmiş, merhameti yok çağın.

Bilgisayar bilgi yüklü; sevgisi yok, ruhu yok.
Bilir mi ki acep, gece; kim aç yatıyor, kim tok.

Endişelenme ey kafir Allah sana da verir.
Çalışan kafir de olsa rızkı önüne gelir.

Pınar başını tutmayı, bırak salıver suyu.
Gerçek barış İslamdadır; teslim ol, rahat uyu.

Kurtuluşun reçetesi bu topraklarda saklı.
Türkoğlu yardıma koşar, kafir de olsa haklı.

Dünyanın dört bir yanına koşan benim milletim.
Bu topraklara sığındı binlerce garip yetim.

Kapımıza gelenlerle çorbamızı paylaştık.
Tevhid sancağı altında; kardeş olduk, kaynaştık...

Filistin’de biz dik durduk, fevzi El Cüneydiyle.
Filistin özgür olmadan bitmez bu mücadele.

Srebrenitsa’da bizdik katledilen biçare.
Can verirken her bir masum biz olduk pare pare.

Çeçenya’da Şehid olduk, Cevher Dudayevle.
Kahpe bir oyuna geldik çekiyoruz lahavle.

Ey Türkoğlu sende saklı güzelliklerin sırrı
Senin elinle düzelir insanlığın ayarı.

İnsanlığın kaybettiği merhamet pınarısın.
Dört bir yana sal suyunu, susuz insanlık kansın.

Kuranı rehber edinip, dik tevhit sancağını.
Git Peygamberin izinden, aç merhamet çağını.

Bütün dünya görsün, senden insanlığı öğrensin.
Aksın merhamet pınarı, kin ateşini yensin.



Mehmet BULUT