Hazreti Adem’den beri aynı gam, aynı tasan.
O ise ahirette ne kesen var, ne kasan.
Gideceksin çare yok, ah o gidişi anlasan.
Değer mi? haksızlığa, yolsuzluğa ey insan.

Kâbil’in hasedi idi Habil’i öldürmesi,
Hakka ilk baş kaldırması, haksızlık işlemesi.
Sade sende görünür zulüm’ün bahanesi.
Kısacık hayat için değer mi hiç ey insan!

Bilirsin ahiret var hem ebedi hem güzel.
Orada zaman kavramı yok, orada baki’lik ezel
Ömür sade dünyada, şeytan dünyada güzel.
Geçici dünya için değer’mi hiç ey insan!

Hiç bir canlı nesnede kötülük göremezsin.
Kötülük sende ise bil ki sebebi sensin.
Arslan avını alır çakal payını alır.
Seninse gözün doymaz yazık sana ey insan.

Senden öce kim vardı,ondan önce kimler var.
Üç nesil ötesini say deseler sayamam.
Her gelen misafir ise, kalır mı hiç misafir.
Bize de misafir hane değilmi dir ey insan.

Ömür kısa gün sayılı, zaman akıp gidiyor.
Dünya sırtını dönmüş yavaş yavaş gidiyor.
Her şey uzaklaşırken biri sana geliyor.
Ecel yaklaşıyorken bu hırs nedir ey insan.

Mezarlığa bir göz at oku mezar taşlarını
Bir gün yaşayan da var yüz yıl yaşayan da var.
İkisi de mezarda kabristan son durağı.
Hal böyle iş böyleyken değer mi hiç ey insan!


Mustafa İbiş