Değerli dostlar, bir şair gelip sayfama dünkü “GÖZLER-4” başlıklı şiirim için şunu söylemiş. “ " göz kelimesinin yoğun bir şekilde mısralara işlenmesi sanki bu güzel şiire monotonluk katmış.”
“”””MONOTON: Fr. monotone sf. Tekdüze... Türk Dil Kurumu, güncel Türkçe sözlük”””Görüldüğü üzere “Monoton” kelimesi Fransızca bir kelimedir ve anlamı “tek düze, HEPSİ AYNI, BAŞTAN SONA AYNI” Bıkkınlık, usanç veren”” anlamlarına gelmektedir. Oysa benim yazdığım bu şiir, Türk Halk edebiyatın da Koşma olup, gözlere yazılmış, bir GÜZELLEME’ dir.
ŞİİR 3 normal dize 2 Vurgulu ayak olmak üzere, 5’li kıtalardan oluşan bir şiir olup, GÖZLERİN kelimesi her kıtanın son iki dizesi yani AYAKLARINDA “redif” olarak tekrarlanmaktadır. Bu şiir türünün özelliği de budur. GÖZLERİN önemini anlatmak, sözün gözlere söylendiğini vurgulamaktır.
Şair Fransız gözlüğü ile baktığı için şiire, Avrupadan ithal edilmiş “Serbest nazım tekniği ile” yazıldığını sanıyor olabilir. Bu tür insanlar Vallahi beni şiirden soğutuyor. Türk şiiri üzerine 2 tane kitap yazmış olan ben, 2 Yıldır her hafta sonu Genel Sekreterliğini yaptığım, “EGELİ ARAŞTIRMACI VE YAZARLAR BİRLİĞİ” nin üyelerine ŞİİR DERSİ veren ben, bu tür kişi ve yorumlarından bıktım artık. Ne kendime, nede şiire saygım kalmayacak yakında….Şiirin hikayesini okuyan gönül dostlarına teşekkür ediyor, selam ve saydılarımı sunuyorum.