Hasreti taş diye, bağrıma bastım
Acıyı duymakla, geçti çağlarım
Gücenme, darılma, kendime küstüm
Vuslatı saymakla, geçti çağlarım.

Kader esvabını, önüme serdi
Önüme aşılmaz, kaleler ördü
Artık çekemedim, katmerli derdi
Üst üste koymakla, geçti çağlarım.

Beklerim cananım, kapımı çalmaz
Ben geldim diyerek, içeri dalmaz
Ağlarım, sızlarım, yerini bulmaz
Sözlerden caymakla, geçti çağlarım.

Deli sular gibi, aktım duruldum
Peşinde koşarken, bittim yoruldum
Yokluğunda öldüm- öldüm dirildim
Kendimi aymakla, geçti çağlarım.

Umacı olmuşum, gelirsin diye
Gelir de gönlümü, alırsın diye
Ancak sen halimden, bilirsin diye
Çetele oymakla, geçti çağlarım.

Geceler uykumda, hayaller kurdum
Karşıma alarak, kaç kere sordum
Gözyaşı içinde, ağladım durdum
Tasayı yaymakla, geçti çağlarım.

Kendimi kaptırdım, duygu seline
Uzattım kolumu, değmez eline
Göğsümü germişim, poyraz yeline
Ayazdan buymakla, geçti çağlarım.

Necati beklerken, özlemi tattı
Çırpındıkça iyice, dibine battı
Artık omuzundan, yükünü attı
Umuda doymakla, geçti çağlarım.

Necati OCAKCI
19.01.2018
ANTALYA