"Elimde, garip bir geçmişin hüzünlü öyküsü
Neresinden baksan, acısı içimden geçiyor
Anlayamadığım bir dünyanın, girift örgüsü
Her gün ruhuma azap veren, bir düğüm seçiyor
Bir örgü ki çile yumağından ibaret, sabredebilene neticede büyük mükafatlar sunulacak elbette ...Hüznün direkleri sızlata sızlata mısralarda işlenişi...
Lütfunda bir çabanın göz nuruna gölgem düştü
Her galebeyi sahibimden ödül bilemedim
Davam, gözü kapalı en gafletinden bir düş tü
Derin uykudan uyanıp kendime gelemedim
Aslında bir ödüldü her galebe , her çile gibi bir ödüldü belki de...
Hiç göremedim sehvimi, sır verse de aynalar
Bütün füyuzat hislerimden, bağsız kalamadım
Sinsice bir maraz sonu, yörüngede kaymalar
İkrar etsem de sapmanın önünü alamadım
İnsan bu, sapsa da yörüngesinden yeri geldiğinde istikamet belli değil midir ki?
Gelmeyecek sandığım bir son, gelecekmiş meğer
Geçti plansız seyahatimin son durakları
Bir zaman makinesi, geçmişe götürse değer
İsterim yine o güzel uçuran Burakları
İşte bu ... Keşke oralardaki bir komşu bulut olabilseydim ben de geçmişe dönülüp de...
Kalmazdım buralarda, müzmin ümidim olmasa
Daha bir fidan dikip, meyvesini göreceğim
Beklediğim güneş maverada hiç doğmasa
İrşat eden kedi gibi, delikte dineceğim.
Sen bu yolda, bu pırlanta yürekle, çıkarsız hesapsız yürümeye devam ettikçe ve gayenden şaşmadıkça mavera sana uzak değildir. Ümitlerin hiç solmasın. Kalemin çok güzel Buğra, kıymetini bilmelisin. Şiirlerin hem akıl, hem birikim, hem yürek, hem ilham ürünü. Kalemin daim olsun. Bana bu eşsiz manalar taşıyan şiiri bir kez daha okuyup bu gün bir şeycikler karalamak nasipmiş. Ben en çok senin bu tarzını seviyorum. Yazmak sana yakışıyor .Ahenkli, derine derine batan mısralarını kutluyorum. Şiirini seçiyorum değerli kardeşim. Muhabbetle kal. "


Ayşeceyhan tarafından 9/21/2008 5:29:59 PM zamanında düzenlenmiştir.