0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
563
Okunma
Ne çabuk kayboldu o şen gülüşler
Büyüleyen gözler, vurgun bakışlar
Kafdağına uçtu en güzel düşler
Geride dinmeyen, bir sancı kaldı
Zamansız bir dolu bağımı vurdu
Bir rüzgârla, yazın hükmü son buldu
Başıma kar yağdı, güzüm kış oldu
Geride bitmeyen bir acı kaldı
Ne öten bülbül var, ne açan bir gül
Ne bir mor menekşe, ne sarı sümbül
Yolunu kaybetmiş kırık bir gönül
Bağı vurgun yemiş, bir bağcı kaldı
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (1)
