11
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1050
Okunma
Her acının yeri ayrı
Gönül denen kafeste
Kimi yıllar sürer
Kimi mevsimlik.
Evlat acısının miyadı yoktur.
Sofradaki yeri boştur, dolduramazsın
Oraya kimseyle oturtamazsın
Gece gündüz bir kor yanar içinde
Okyanusu döksen söndüremezsin.
Gözlerinin yaşı tuzudur yemekte.
Kabrine giderken yollar hiç bitmez
Geriye dönerken ayağın gitmez
Toprağı okşaman hiç tatmin etmez
Gül kokulu tenini hissedemezsin.
Sabaha ulaşır sessiz geceler
Dilinde yüreğinde ismin heceler
Istersin bir kere girsin rüyana
Uykusuz geçen gecede rüya görülmez
Evlat acısının miyadı yoktur
Güler Elmalı
5.0
100% (13)