1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1225
Okunma
kolların ne kadar uzunmuş meğer senin,
çok uzaklarda da olsan sarıp sarmılıyormuşsun,
üşümeyişim ondanmış benim..
şimdi yağmurlarda benim için,
karlarda yalnız benim için yağıyormuş gibi,
güneşin gücü yetmiyor ısıtmaya,
buz tutmuş yüreğimi..
sırtını yasladığı duvarı yıkılmış sarmaşığım ben,
benim olduğunu sanıyordum,
parlak yaprakların,rengarenk çiçeklerin,
duvarlar da.çiçek açarmış oysa,
bilmiyormuşum...
emine rezzan sipahi
5.0
100% (7)
Cevap Yaz