Gurbet elde yüregime ateş düştü
Yıllar yılı haberde alamaz oldum
Anladımki o yar da beni unuttu
Gönlümün yarasını saramaz oldum

Aşkın zehirli ok gibi kalbimdedir
Aklım bilki hep sevginin derdindedir
Sanmaki bu Recep artık kendindedir
Hasret sancısını dindiremez oldum

Kaç yıl oldu görmeyeli cemalini
Görmeyi bıraktım duyamam sesini
Bomboş bıraktın kalbin kafesini
Artık yıllar yılı ben giremez oldum

Bir ümit versen dünya benim olurdu
Şu yanan ciğerim mutluluk solurdu
Artık sende vurunca kalbim soğurmu
Bu yanan ateşi söndüremez oldum

Sevene umutmuş gelen haber bile
Sevdan sığarmı sandın dilde her söze
Yoksa nazarmı deydi de geldik göze
Artık hayrı şerri de bilemez oldum

Tek umuttun hayata sarılmak için
Seni zorlamam ki senindir her seçim
Bir gün gelir elbet kesilir nefesim
Yaşamı ölümü ben seçemez oldum

Recep Demiray
OLDUM,,,