Sen de git!
Şimdiye kadar gidenler gibi,
Acıyı eğnime yük edip
Arkana bile bakmadan,
Işıkları bile yakmadan
Beni karanlığımla baş başa bırak.


Hadi git!
Tek kelime bile söyleme,
Ağır gelir yüreğime.
Yalvarmayacağım sana,
Etme eyleme demeyeceğim.
Unutacağım demiyorum ama
Alışmayı deneyeceğim.


Durma git!
Kalbimden bir kaza çıkmadan,
Haykırmadan seni sevdiğini.
Sessiz sedasız,
Gözlerimin içine bakıp
Küfür eder gibi değil
Usulca gönül kapımı
Üstüme örterek git.


Artık git!
Suçlu ben mişim gibi
Lanet edercesine.
Kendi suçuna beni
Alet edercesine.
Topla bütün sevinçlerimi valize.
Uyuyan acıları depreştirip
Terkedişini bir tokat gibi
Vurarak yüzüme
Uyandırıp yalnızlığı
Öyle git.


Git hadi git!
Yarım kalan umutlarımı
Alarak yanına.
Huzurumu avuçlarınla ufalayıp,
dağıtarak ömrün eteklerine.
Belli ki bu gidişin
Kalbime vurulan son fiske.
Ve unutma ki,
Bundan böyle
Yüzümdeki tebessüm
Artık sadece bir maske.


Kimler bırakıp gitmedi ki,
Bir sen kaldın sanıyordum.
Sen de git.

Murat Gökçe Karsî
17.01.2018