1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1215
Okunma
Bir tutam eski duvarın tuzlu kirecinden aldım avucuma,
Cızırtılı bir melodi vardı radyoda,
Her şey kabahat,
gülmek de ağlamak da,
Yolun uzunluğu bir dilim ekmek uzaklığında...
Yokluğun çaresi ya minnet ya da sabır,
Çift gözler özlemeye bile bile alışmıştır,
Bazı tam, bazı zaman yarımdır,
Makbul olan bana beklemek yaraşır...
Gün devran geçirmiş anadan öğrenmeli,
Her hüznünü unutmak için kaç renkli libas giymişti,
Gülümserken gördüm yurdunda yaşayan gurbetini,
Lakin gelmişti ya beklediği
Hepsi bir bir gidivermişti ,
Çünkü tüm hüznü unutma vaktiydi,
Çünkü hepsi buğdayın hasadında savrulmuş saman taneleriydi...
Aybüke
5.0
100% (2)
Cevap Yaz