Her ne kadar sedası duyulmasa
Hissiyatını alıp götüren hal, ruhundan mücerret olan har sa
An senin için bir zamansa, umut vecdin içindir unutma,gözyaşları ardır yaşa
İnsan ahseni tahvim üzeredir, bahşedilen en müstesna müjdedir,tahkikten korkma


Ruhun aşk üzre taltif edilen sırdır
Kalbin inşiraha erişince, gönül kapın hiç korkma açılacaktır
Samimiyet sevdanın narıdır, edebten arileşen can, hangi hal üzre yakınlaşacaktır
Rabbim derken, şirk ve tuğyanı reddederken, gülün halinde filizlenen nur olacaktır


Belamlardan uzak dur ve tanı
Esir eden saikleri ruhundan arileştir, solduran vakit nüshasını
Kitabı celinin sana bakan sayfalarını,anlamak adına esirgeme sakın merakını
An içinda yaşadığın zamandır,müddet-i nefes aşikardır,korkuyla yaşamak gamdır


Bilidiğin nispette yakınsın
Tanımadıkça uzak bir halin sahrasındasın,ruhunu bizar bırakırsın
Kalbini neden tanımaktan kaçarsın, akıl ve irfan nazargahtadır, hiç anlamazsın
Nefsin tellallığını yapma aldanırsın, avunmak adına niçin hala kayıplar yaşarsın


Mürşit ilmin kapısında ardır
Hilmin ve vecdin senasında ecirdir,kul kimliğinde imtihan halindedir
Aklını ve iradeni teslim ettim diye seninme, mükellef olan değersin, sanra üzülme
Zahir olan takvasından, öğüt ve nasihatlarından istifade et,ihmale alıpta süzülme


Ceddin, velinimetindir bilesin
Ne kadar kuvvetin ve nüfsun olursa asla hor ve hakir de görmeyeceksin
Çouuğuna ve arına sağladığın ikram ve izzetten karta mahrum eylemeyeceksin
Gül misali zarif bir eda ile sesleneceksin,hiddet ve çaka satıp refakat etmeyeceksin



Mustafa CİLASUN