1-İkra, bismi rabbikellezi halak.
İkra, Oku---اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذٖى خَلَقَ

Öyle mestet, nakşet ki içine sindir oku,
Gönül ipliği ile ilk ayet ikra doku.
Peki neder, ne söyler bu ilk gelen beş ayet?
Zira insan akleden düşünen açık gayet.
Bizde izah edelim maneviyat çok eksik,
Müsubetzade söyle nerede ki bu terslik?
Gaflete daldırırsa alır götürür nefsin,
Bilir misin ozaman heyhat? Neye benzersin.
Avcıları görüpte korkan deve kuşuna,
Göklerden inmedi ki İkra boşu boşuna.
Şu Dünya’yı yürüsen iki adım bulunur,
Beşer yolcu yorulmuş dili çıkmış solunur.
Malın, mülkün değilki misafir hane Dünya,
Gece, gündüz çalıştın çırpındın durdun güya.
Gayet müntazam giydin münakkaş gömlekleri,
Depreşirken gördün mü? Tahtında leylekleri.
Anlatsın müslümanlar Kuran-ı birbirine,
Cahiller gibi düşme efsel-i sâfiline.
O kadir-i Zülcelâl insana neler vermiş,
Kuluna küre-i arz verip, yoluna sermiş.


2-Halekal insane min ’alak
خَلَقَ الْاِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ

Beyaz duvarla çevirip birazını sararttım,
Ey insanoğlu seni yumurtadan yarattım.
Bizlere böyle diyor gelen ikinci ayet,
Alemlerin Rabbidir Müdebbir’dir o şayet,
Semavat meleklerin Arşın efradı vardır,
Hikmeti kerameti onun ashabındadır.
Bakın bakın azan var yedikçe nimetini,
Ayırıp sakladı mı? Bizlerden hikmetini.
Havası mı, suyu mu? Yetmedi ki bizlere,
Toprağı mı az geldi, ey mübarek sizlere?
Sanmaki ölüm sana Süreyya kadar uzak,
Gökteki Güneş, Yıldız bürhanlardır muhakkak.
Sen en güzel varlıksın sakın olma kaygısız,
O olmasa yürür mü? Sular elsiz ayaksız.
Zavallı anlatsam da anlamazki bir kere,
Cennet mi vadettiler koşan birincilere?
Kim nesini götürdü kırk yıl çalışmış olan,
Tahtaya binip gitti parasıyla boğulan.

3-Ikre’ ve rabbükel’ekrem
yarattı.اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ

O Yücenin YücesiO Kerem sahibidir,
Yeri ve göğü yoktan var eden O’dur birdir.
Oku nereden geldik neredeyiz öğren, bil,
Öbür Dünya deriz ya Dünya, dan ayrı değil.
Bu Dünya’da ekenler ahirette biçerler,
Çift kanatlı melekle şol denizden geçerler.
Gel buraya, gel Hakka inançsız olan sersem,
Hakkı bulursun belki sana bir kaç şey dersem.
Zaman geldi geçiyor, topla kendini şaşkın,
Madem geldin Dünya’ya bir nefes senin hakkın.
Sende hesap soracak bastığın kaygan zemin,
Birtek gerçek ölüm var! sana söz sana yemin...

ARUN YILDIRIM

Münekkaş (nakışlı)
Burhan (delil)