Gittiğin günden beri yıkık gönül hanesi
Gözlerim puslu nemli şu istanbul dar bugün
Ne zaman geleceksin gönlümün şahanesi
Hasret beni boğacak korkuyorum yar bugün

Bende kalan son resmin ellerimden düşüyor
Yüreğim kor içinde alev alev pişiyor
Bir volkan kaynıyorki sanki lavlar taşıyor
Yandı göğüs kafesim tükenmiyor har bugün

Dost akraba soruyor sende bir hal var diye
Dilime telaş düştü diyemedim yar diye
Senden bana armağan kalan ahu zar diye
Nasıl tarif edeyim anlatması zor bugün

Kapılıp gidiyorken hayat denen akışa
Her bulut bir nem saldı aldırmadım yağışa
Dört mevsim de zemheri karıldım kara kışa
Zaman dondu takvimde gönül dağım kar bugün

Sen benim alın yazım silinmeyen sürgüsün
Çözemedim çözülmüyor ak saçımda örgüsün
Belkide bu son fasıl çalacağım türküsün
Mızrap tele deymiyor bende bir hal var bugün

Nerde pembe düşlerim yarınımı kim çaldı
Savrulan umutları hoyrat yelleri aldı
Ellerim buz kesildi gözlerim yolda kaldı
Kapaklandım yüz üstü üşüyorum yar bugün

Hatice Şahin