3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
850
Okunma
KIZIL BİR GÜNEŞ BATMAKTA
Otursam ;
Umutlarının maviliğinde
Derinliğinde gözlerinin
Öylece kalsam.
Nefesinin serinliğini
Bir denizden alsam.
Ufkunda bir kızıl güneş batsa
Kızıl bir alev oluşsa
hüznümün avuçlarında.
Yine avuçlarım yansa.
Uzansam;
Dağların en yücesinin döşüne
Irmaklar aksa yanımdan
anamın mezar taşını yalayarak
Göz yaşlarımı yollasam ,
Kurursa yatağı,ırmağının
Kalp hizasında yatar babam.
Parmak uçlarım ,yüreğim sızlamakta
Onlar ki
Yokluğumun kuytusunda yatmakta
Ağrı dağı gölgesiyle eğilmekte
Aras serinliğiyle korumakta
Bir ben kalmışım
Çok uzakta
.6/01/2018. H. Işık
5.0
100% (5)
Cevap Yaz