0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
504
Okunma

yoksul Sokakların sisli varoşlarında
Dilsiz sözlerin
sessiz yalnızlığı çöker akşamlara
paslı olur sabahları
gün ağarmaz
Uluyan;
çakal seslerinin ellerinde sararmış mevsimler
şakağıma vuruyor
yanım sıra düsen çocuk yüzleri
Öyle baskınki çığlıklar
insanlığın aşkı,
yaşamın kutsallığı
Soğuk rüzgarların uçurum şafaklarında
Mayın tuzakları, sürgün sevdaları
Bir lotus çiçeği gibi
Mavzer yatağında
Karanlığı yarıp gelir
Bir derin nefeste öfkeyi bileyen çığlıkla.A.ALKIS