Çocukluğumda bir köpeğimiz vardı
Sokaktan bulmuştuk adını demiştik kara
Onu bulduğumuz da üstü başı kirli idi
Bir çokta üstünde vardı yara
Tüm mahalle
Temizledik yaralarına baktık
Alıştı bildi hepimizi
Gördü bildi bizim dostu olduğumuzu
O zamanlar insanlarda
Bu kadar çıkarcılık yoktu
Herkes elinden geleni yaptı
Kimisi verdi para
Mutlu oldu mahallede kaldı kara
Ne vakit cadde de birimizi görse
Sevinip yanımıza gelirdi koşarak kara
Yabancıya tanır bilirdi
Sıkardı bazen onlara dişini
Sokağımızda bir eve yakın
Bir kulubede yaşardı
Her birimiz destek olurduk
O mutlu olsa
bizde onunla mutlu olurduk
O bizlerde
Bizde onda çok şeyler bulurduk
Bize öyle gelirdi çocuk düşüncelerimizde
Bayramlarda bir başka daha çok severdik
Sanki daha çok sevinirdi
Kimin dost kimin dost olmadığını
İyi bilirdi yada bize öyle gelirdi
Dikkat eder korur sakınırdık onu
Oda bizi bizleri ve mahallemizi
Yıllarca gözetledik onu biz
Ama ahh o yıllardaki şuursuzluk
Bilgisizlik ve şuursuzluk
Ve
Hayvanları vuran görevliler vardı
Ellerinde av tüfeği ve zehirle dolaşan
Bir sabah kalktık ki ölmüş kara
Öldürülmüş kara
Hem zehirlenmiş
hem vurmuşlar karayı zalimler
Yıl bin dokuz yüz yetmiş altı, yetmiş sekiz
Merhamet gitmiş insanlık bitmiş
Yüreklerimize düşmüş acısı, sancısı sızısı
Kara vah yavrum kara
Ne hakları vardı ki
Bahtını ettiler kara
Gömdürdüler seni ellerimizle
Ellerimizle mecburen toprağa
Senin yaşama hakkın çok vardı oysa
Çocuktuk bir şey yapamadık
Sana dedik güzel kara elveda
Sen bizi hatırlarmısın
Bulunduğun yerde
Bak yıllar yıllar sonrada olsa
Unutmadık seni biz
Hala varsın aklımızda

Cengiz AKSU 01.01.2018