Ne bitmez çilem varmış, dağlar olsa dayanmaz
Omuzlarım alçaldı, çeke çeke bitmedi
Ölüler uyanır da, kara bahtım uyanmaz
Üstüme, karabasan çöktü, çekip gitmedi.

Giden için, dediler; aman aklını yorma
Çürükse düğüm tutmaz, ipini fazla germe
Bir türlü gülemedim, tebessümü hiç sorma
Baykuşlar dile geldi, benim kuşum ötmedi.

Yıldızlara bakarken, üstüme yükü çöktü
Bulutları seyrettim, gözyaşlarını döktü
Kaderime göz attım, gamla kederi ekti
Kalbim içten sevgiyi, bir gün olsun tatmadı

Benim de serzenişim, dergâhına ulaşsın
Ufuktaki mutluluk, biraz bana bulaşsın
Etrafımda sevenler, çepeçevre dolaşsın
Herkese ulaştı da, bir tek bana yetmedi.

Biliyorum bitecek, altında kara yerin
Ateşimin gölgesi, olsaydı bari serin
Üstünü kapattığım, yaramın dibi derin
Derde deva ilaçlar, hiçbir çare etmedi.

Ardımda kalanların, gitmese de hoşuna
“Bahtsızların babası”, yazdım mezar taşına
Alın teri, göz nuru, emeklerim boşuna
Çakal dut meyve verdi, benim aşı tutmadı.

Yıldırımlar düşse de, var olan her şeyime
Soluduğum her nefes, ağıt oldu neyime
Necati şükür dedi; “isyan etmek neyime”?
Sunulana evet dedi, elleriyle itmedi
Ne var ki kem talihim, bir gün çekip gitmedi.

Necati OCAKCI
31.12.2017
ANTALYA