Ben ne kışlar, ne baharlar gördüm.
Ateşler içinde kavrulan gönülleri,
Aydınlık gecelerde karanlık sabahları,
Yarım kalmış sevdaları, ayrılıkları gördüm.

Ben ne İnsanlar, ne çaresizler gördüm.
Çıkmaz sokaklarda tükenen umutları,
Günâh batağında yok olan hayatları,
Şerefini şerefsizce satanları gördüm.

Ben ne İnsanlar, ne fâkirler gördüm.
Ocaklarında âş pişmeyen,
Kuru âzığı, suyâ bandırıp yiyenleri,
Entârisi yâmalı, yırtık papucu, yatak döşeği olmayanları,
Gönlü tok, yüreği güzel, İnsanlığı bitmemiş...
Rabbine şükür eden, mutlu, huzurlu, insanları gördüm.

Ben ne İnsanlar, ne zenginler gördüm.
Menüsü bin bir çeşit, gözleri doymayanları,
Komşusu aç yatarken, mazlumu görmeyen zâlimleri!
İnsanlığı unutmuş, kula kulluk eden, sahte yüzleri gördüm.

Azure_safure kalafat.
o2.11.2oo6