bana senden yadigar



Yağmur yağıyor.....
bu şehir soğuk,
bu şehir ıslak...
gönlümün hüzün kokan sokakları karanlık
tüm köşe başlarında ayrılık bekliyor bizi
bu yürek sessiz,
bu yürek korkak...
kimbilir??
belki yine çıkar gelirsin güneşin doğduğu yerden
belki,beni arar gözlerin
bulamazsın eski günleri...
kerpiç duvara kazıdığımız sevdamız
yosunların koynunda saklıdır şimdi
yıllanmışlığa sığınmıştır tembelliğimiz...
ve ben yıkılmışlığımla
yaşam varoşlarında hüzün tazeliyorken,
bir bir eksiltiyorum sensizliğimi,
rüzgarlara satıyorum yokluğunu
ve dem tutmuş bulutlar kalıyor
yağmur kaçağı gözlerimde...
oysa ki...
alışırım demiştim yokluğuna,
unuturum sanmıştım.
hiç bitmiyor sensizlik,
eksilmiyor hasretin
çoğalarak geri dönüyor özlemin
duygu seline kapılmış yüreğim
devrik cümlelerle ağlıyor sessiz...
ve ardında hüzün yüklü bulutlar kalıyor
bana,senden yadigar....


özcan abbak