Ten şevk ile mutedil menzilde yol alırken;
Can içeri cananın hayaliyle yaşarım.
Âşıklar dergâhında boynu bükük kalırken;
Hiçten gelen sevincin neşesiyle taşarım.
Cevherimle insanım, yolcu gibi yaşarım.

Hayatıma kitaptan özlü cümleler düşer,
Halimi edvarımı anlatsın şaşkın beşer,
Nurun elmas ucuyla mümin hazine deşer,
Buhurdan gibi tüter sol yanımla yaşarım.
Cevherimle insanım, yolcu gibi yaşarım.

Dirayet köprüsünün tahtaları düşerken;
Yelkenleri yırtılan denizci paniklerken;
Âşık meşk kıvamında ciğerleri yanarken.
Alnım açık başım dik özgünlüktür başarım,
Cevherimle insanım, yolcu gibi yaşarım.

Bulutlar sağılmazsa toprak tava gelemez,
Zulmün kıskacındaki mazlumlar hiç gülemez,
Merhamet deryasını yoksun olan bilemez.
Dünyada ukbasını yakanlara şaşarım,
Cevherimle insanım, yolcu gibi yaşarım.

Cenneti cehennemi insan ruhunda taşır,
Hakikat zannederek şerri zihninde taşır,
Heyula gündemini yorgun hayata taşır,
Nurani caddelerde yorulmadan koşarım.
Cevherimle insanım, yolcu gibi yaşarım.

Mehmet Demirel 20.12.2017