5
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1123
Okunma

Zamanı gelince, düşüyor yaprak
Ölünce uyanır bâkide insan.
Ana şefkatiyle, karşılar toprak
Kim demiş fanide, kalacak insan.
Kim demiş her mevsim, açacak gülüm
Goncasına hasret, öter bülbülüm
Hazan mevsiminde, yaşanır ölüm
Sevdayla ummana, dalacak insan.
Ansızın yıkılır, o koca dağlar
Gidene sevdiği, yâreni ağlar
Ruhları sevdayla, muhabbet bağlar
Kendini sahraya, salacak insan.
Aşk sevda emanet, her şey emanet
Onca hengame var, bitmez iman et
Ey gece gözlü yâr, etme ihanet
Mutlak güçten ibret alacak insan..
Nigâr Bedirhan yeganem
5.0
100% (6)