yokluğunda üşüyorum sensiz
gecelerim ayaz kesiyor
gözyaşlarım donar döner kristale
hasret rüzgarları aldı seni benden
şimdi nerdesin
ne kara kışlar yaşadım bak sensiz
yüreğimi sevdasına yol yaptığım yar
uzağız ikimiz de birbirimizden
göz görmeyince katlanıyor gönül
seviyorum deme artık inandırıcı olmaz
söyle
hangi rüzgar aldı götürdü seni
düşeyim peşine
mutluluğa bu kadar yakınken
sevda türküleri acıtsın senin de içini
gözlerinden akan her damla yaş
yanaklarına süzülürken hatırlatsın beni
giderken üstüme basıp da gittin
düştüğüm yer cehennem çukuruydu
feryatlarımı duymaz mı kulakların
yandığımı görmezden mi gelir gözlerin
acım kat be kat artıyor
vurdum duymazlığın karşısında
söyleyecek sözüm de kalmadı
artık sadece ahuzarım var
nerdesin ey hilal kaşlım
gözlerimi gözlerine yasak ettiğim
bana cenneti vaat edip
ölmeden cehennemi yaşatan sevgili
öyle bir bağladın ki beni
çözdükçe kör düğüm oluyorum ...



Refik
16 . 12 . 2017
İstanbul