1
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
966
Okunma

Boştu odam
Sandalye, kitaplar ve masam
Öylece duruyordu
Düşündükçe seni, mutluluk doğuyordu
Coşkuyla sarılıyordum mevsimlere
Berraklaşıyordu deniz
Bambaşka oluyordu gökyüzü
Düşündükçe seni...
Bir ayet gibi okuyordum aşkı
Ehramlardan sıyrılıyordu ruhum
Doğ yüreğime bu sabah
Hiç batmayacaksına...
Düşündükçe seni
Bir hançer saplanıyordu bağırma
Umutlar hayaller sokağında
Kayboluyordum...
Sonsuza açılan pencerede
5.0
100% (12)