Kiralık kirli elleri,
Hangi hortumcudan acaba,
Almıştı kanlı emirleri,
Hangi zenginin yan sofrasında,
Yağlı kemikleri yalamıştı dilleri,
Yürekleri kara kömür,
Beyinleri bitpazarında,
Uşaklığa adanmıştı ömürleri...

“Umut” yüreğinde umut,
Yüreğinde vatan sevdası,
O küçücük yüreğinde halkın,
Yoksul halkının cefası...
Ey Güzel Oğul!
Haydi doğrul!
Yüreğimin başköşesi senin,
Gel kurul...

Sen ne hırsızdın ne hain!
Ne dalkavuk ’bir sayın’
Ne de uşağıydın ’Amerikalı bayın’
Ülkeni sevdin,
Sevdin halkını,
Bilen bilir,
Kör olmayan görür,
Senin farkını...

Annen ağlar dövünür,
Yüreğim seninle övünür,
Kardan beyaz,
Beyaz kâğıttan aktın...
Sen aydın,
Sen namuslu yanım,
Köroğlu Dadaloğlu
Yani halktın…

Bir yıldız gibi,
Gecenin karanlığında,
Yüreğimize aktın,
On dokuzunda bir genç,
Tarih yazmaya kalktın...
Ne emir ne komut,
Unutturabilir seni,
Sen tarihe yazıldın ’UMUT…”

22 Mayıs 2006