Uzun soluklu bir gece daha başlıyor..
Ve ben ârş-ı âla’a kadar yükselen bunca gam,
bunca hafaya ile nereye saklansam,
hangi diplere gömülsem bilmiyorum..

Bir bıçak yarası gibi sızlarken içim,
bedenim hicranla doluyor..
Ve ben,
mahcup bir eda ile gülümsüyorum..

Uzun soluklu bir gece daha başlıyor...
Son nefesini veren bir hasta gibi,
müebbeti açıklanan bir suçlu gibi,
işte o kadar çaresiz hissediyorum...

Uzun soluklu bir gece daha başlıyor...
Ağır ağır çekilirken beşeriyet,
O, derinmi derin uykusuna..
Ben mağrur, ben zindan, ben bitkin..
Ben kederli..!

Titriyorum..

Uzun soluklu bir gece daha başlıyor...

Ateşin çıtırtısını hissederken iliklerimde,
Özlem ve hasret İle yâd ediyorken anılarımı..
vicdan terazimde daha ağır basan,
öfke ve kin ile,
bırakıp gidiyorum kendimi,
mazinin en uzak yollarına..

Ve..

Uzun soluklu bir gece daha başlıyor..!

B.K